Siz ekmek parası kazanmak için yerin metrelerce altına inerken o yolu bir daha çıkamayacagınız düşüncesini her dakika yanınızda tasıyarak.Gün geldi 13.05.2014 siz dönüşü olmayan yola girdiniz.Toprağın altında kaldığınız her saniye hayatınız film şeridi olup geçip gitti gözlerinizden. Ya biz bizler ne yaptık. Sadece izledik bekledik. Canımız yandı. Ama ne sizin ne de ailenizin canının yanması kadar yanmadık. Bir, üç, beş ay derken unuttuk acınızı başa döndük ve sizin ekmek parası için öldüğünüz kömürü biz yine  alıp yakmaktan geri kalmadık. Haklıydınız biz o kömürü değil sizi yaktık...

Şimdi soruyoruz size.. Bize hakkınızı helal edermisiniz...?

Unutmadık, UNUTMAYACAĞIZ SİZİ...