NASIL GELDİM!
Sevginiz hayata bağladı beni,
İçim sevinç dolu coşarak geldim.
“Sevgi bir emektir” derler ya hani,
Kabıma sığmadım taşarak geldim.
Söz verildi ama lafta kaldı hep,
Mimari engeller engel oldu hep,
Kaldırımlar bana yüksek geldi hep,
Ayağım takıldı düşerek geldim.
Siz sanmayın kolay oldu bu sevda,
Dile düştü alay oldu bu sevda,
Sevginizle olay oldu bu sevda,
Çağırdınız beni koşarak geldim.
Hayattan çok ibret çok dersler aldım,
Sendeledim amma ayakta kaldım,
Sabrettim, çalıştım, öğretmen oldum,
Nice engelleri aşarak geldim.
Ailemi alnı açık ak ettim,
Hakkımdaki şüpheleri yok ettim,
Geldiğim makamı bence hak ettim,
Çünkü tırnağımla eşerek geldim.
Bize bazen karşı çıkanlar oldu,
Bakıp hayli dudak bükenler oldu,
Ve hatta tepeden bakanlar oldu,
Şaşırdım doğrusu, şaşarak geldim.
Küsmek bezmek nedir bilmiyorum ben,
Halimden hiç pişman olmuyorum ben,
ÇIRAK MEHMET der ki “yılmıyorum ben,
Hayatın içinden pişerek geldim.”
Çırak Mehmet Sönmez